در این نوع اقتصاد هر کسی هر آن چه را که در زندگی خود اندوخته و توان ارائه به دیگری را داراست (مال، تخصص، حرفه و...) به مدت معین در کسب رضای خداوند به دیگری می بخشد و در ازای آن مزدی مطالبه نمی کند.
آنچه به عنوان نمونه در اربعین به وقوع می پیوندد تنها گوشه ای از نمایش اقتصاد صلواتی است.
به این مراسم بزرگ خوب نگاه کنید در یک بازه زمانی کوتاه، چطور میلیون ها نفر در شهر کوچکی همانند نجف و کربلا حاضر می شوند امّا دغدغه ای برای تامین معاش خود ندارند؟ آیا نمی توان همین مدل موفق و کارآمد را به عنوان سنگ بنای اقتصاد اسلامی قرار بدهیم و معیشت جامعه را چنین اداره کنیم؟
به نظر می رسد نباید از کنار بعضی از اتفاقات پیرامون، ساده عبور نماییم. در مقام مقایسه این الگوی موفق با الگوی معیشت غربی، باور عمومی در اقتصاد مدرن مطابق قاعده ی "برابر هر چه پول بدهی، آش می خوری" شکل گرفته است. بر این اساس، زندگی و حیات بدون پول، امری خنده آور و غیر قابل باور می نماید. امبا ایستگاه های صلواتی، نمونه تجربه شده اقتصاد برکت مبنای پول زدا است که اثر بخشی بالایی نیز به همراه دارد و بیانگر این مهم است که می توان نقش پول را در جامعه به حداقل ممکن رساند. بله، هیچ بعید نیست روزگاری برسد که معیشت کلّ جهان با اقتصاد صلواتی اداره شود.
نجات معیشت مردم در گروی پیاده سازی اسلام است نه نسخه های پوسیده ی سرمایه داری.
تنها مسیر پیشرفت، اعتماد و اتّکا به راه حل های خداست.
رسالت حضرت اباعبدالله الحسین ع، چیزی جز احیاء و اقامه دین نبود. دینی که طبق فرمایش امام صادق ع سه سنگ زیر بنا دارد: نماز، زکات و ولایت که هیچ یک از این ها بدون دیگری درست نمی شود.
چنین به نظر می رسد که اساس اقتصاد اسلامی را زکات تعیین می کند. با توجه به استعمالات واژه زکات در قرآن، هر گونه انفاق مالی و خدمت رسانی به دیگران برای جلب رضایت خداوند، در زمره ی زکات می گنجد و اربعین حسینی گوشه ای از کارایی فوق العاده الگوی "زکات" را نشان داده که همین مقدار هم خردمندان جهان را متحیّر ساخته است.
جامعه ای که زکاتش مثل نماز، همگانی نیست مسلّماً جامعه مقبول امام عصر عج نخواهد بود.
#اقتصاد_صلواتی
تراب عتبة المهدی محسن دامادی پور